انتخاب غافلگیرکننده‌ تارانتینو: بهترین فیلم کارنامه‌ام این است

به گزارش World of Reel، برای دهه‌ها، طرفداران سینما بر سر اینکه کدام فیلم کوئنتین تارانتینو «بهترین» اثر اوست، بحث کرده‌اند. آیا «پالپ فیکشن» انقلابی است یا «سگ‌های انباری» جریان‌ساز؟ حالا خود کارگردان به این بحث خاتمه داده و پاسخی داده که شاید خیلی‌ها را شگفت‌زده کند.

تارانتینو اخیراً در پادکست «The Church of Tarantino» حاضر شد و در پاسخ به این سوال که بهترین فیلمش کدام است، با صراحت و تحلیلی دقیق از کارنامه‌ی خودش، انتخاب نهایی‌اش را اعلام کرد. او سه فیلم برترش را به شیوه‌ای جالب دسته‌بندی کرد: «حرامزاده‌های لعنتی» (Inglourious Basterds) بهترین فیلمی است که ساخته‌ام. «روزی روزگاری در هالیوود» فیلم محبوب من است. فکر می‌کنم «بیل را بکش» نهایی‌ترین فیلم کوئنتینی است؛ طوری که هیچ‌کس دیگری نمی‌توانست آن را بسازد... اما بله، «حرامزاده‌های لعنتی» شاهکار من است.»

این اعتراف، یک تئوری قدیمی و هوشمندانه را تایید می‌کند. در جایی از فیلم یک شخصیت به دوربین نگاه می‌کند و می‌گوید: «فکر می‌کنم این یکی شاید شاهکارم باشد.» حالا مشخص می‌شود این دیالوگ، فقط حرف شخصیت فیلم نبوده، بلکه چشمک خود تارانتینو به تماشاگران و اعلامیه‌ای زودهنگام درباره‌ی جایگاه این فیلم در قلبش بوده است.

نکته‌ی جالب دیگر در این گفتگو، نگاه بی‌رحمانه و صادقانه‌ی تارانتینو به دو فیلم اولش بود. او اعتراف کرد که «پالپ فیکشن» و «سگ‌های انباری» با وجود تمام موفقیت‌هایشان، پر از اشتباهات یک فیلم‌ساز تازه‌کار هستند: «در هر دوی این فیلم‌ها کارهای آماتوری وجود دارد چون واقعاً نمی‌دانستم دارم چه کار می‌کنم. چیزهای آماتوری‌ای در آن‌ها هست که بهشان افتخار نمی‌کنم. البته که هر دو فیلم فوق‌العاده‌اند، اما من حالا یک حرفه‌ای هستم و آن موقع یک تازه‌کار لعنتی بودم.»

این نگاه سخت‌گیرانه نشان می‌دهد که چرا او سه فیلم قرن بیست‌و‌یکمی خود را به عنوان آثار پخته‌ترش انتخاب می‌کند. جالب است بدانید که منتقدان نیز تا حدی با او هم‌عقیده‌اند. در فهرست ۱۰۰ فیلم برتر قرن بیست‌ویکم به انتخاب نیویورک تایمز، «حرامزاده‌های لعنتی» با رتبه‌ی ۱۴، بالاترین جایگاه را در میان آثار تارانتینو دارد.

با تمام این‌ها، نمی‌توان انکار کرد که «پالپ فیکشن» با نخل طلای کن و تاثیری که بر زبان سینما گذاشت، برای بسیاری از سینمادوستان همچنان شاهکار بلامنازع او باقی خواهد ماند. اما شنیدن نظر خود خالق اثر، همیشه لذت دیگری دارد؛ مخصوصاً وقتی با چنین صراحت و خودآگاهی‌ای همراه باشد.

شما با انتخاب تارانتینو موافقید؟ به نظر شما شاهکار واقعی او کدام فیلم است؟