جیمز گان از مولتیورس «پیسمیکر» رونمایی کرد؛ سفری برای رستگاری
به گزارش Screen Rant، دنیای سینمایی دیسی زیر سایهی مدیریت جدیدش، دوران گذار پرآشوبی را طی میکند و طرفداران با سوالات بیشماری روبهرو هستند. در این میان، سرنوشت یکی از محبوبترین و در عین حال نامتعارفترین شخصیتهای این دنیا، یعنی پیسمیکر، در هالهای از ابهام بود. آیا او به دنیای جدید جیمز گان تعلق دارد؟ فصل دوم سریال چگونه این تغییرات را منعکس میکند؟ حالا، خودِ گان پا پیش گذاشته تا به یکی از بزرگترین سوالات پاسخ دهد: نقش «مولتیورس» در فصل دوم Peacemaker چیست و باید بگوییم پاسخش غافلگیرکننده است.
جیمز گان در مصاحبه با گیمز رادار توضیحات اخیر خود تاکید کرده که رویکرد این سریال به مفهوم دنیاهای موازی، کاملاً با آنچه در آثاری مثل «فلش» دیدهایم متفاوت خواهد بود. او نمیخواهد از مولتیورس به عنوان ابزاری برای نبردهای پر زرقوبرق بینبعدی استفاده کند، بلکه آن را به آینهای برای شخصیت اصلی تبدیل کرده است. گان میگوید:
این یک مولتیورس با تمام آن ترکیبات مختلف نیست. تنها یک بُعد دیگر وجود دارد که به نظر میرسد دنیایی بینقص است و پیسمیکر میتواند از آن برای یادگیری چیزی دربارهی خودش استفاده کند. برای من، همهچیز در پیسمیکر یک سفر شخصی است... در قلب این داستان، سفر شخصی و عاطفی پیسمیکر و بقیهی اعضای گروه 11th Street Kids قرار دارد. و این همان چیزی است که با این بُعد جایگزین کار میکند.
این توضیحات، قطعات پازل را کنار هم میچیند. تیزر فصل دوم که در آن کریستوفر اسمیت (با بازی درخشان جان سینا) را در حال مبارزه با نسخهای دیگر از خودش نشان میداد، حالا معنای عمیقتری پیدا میکند. این نبرد، بیش از آنکه فیزیکی باشد، یک تسویهحساب درونی است. گان به ما میگوید که قرار نیست پیسمیکر را در حال پرش بین دنیاهای مختلف ببینیم؛ در عوض، او به یک دنیای واحد و «بینقص» قدم میگذارد. شاید او فکر میکند این دنیای جدید، یک «راه میانبُر» برای تبدیل شدن به قهرمانی است که همیشه آرزویش را داشته، اما به زودی خواهد فهمید که فرار از خود واقعیاش به این سادگیها نیست.
این رویکرد هوشمندانه، نه تنها به بحران هویتی پیسمیکر عمق میبخشد، بلکه راهحلی خلاقانه برای اتصال دنیای قدیم دیسی (DCEU) به دنیای جدید (DCU) است. فصل اول با حضور اعضای لیگ عدالت از دنیای قدیم به پایان رسید، اما حالا پیسمیکر قرار است در دنیای جدید دیسی حضور داشته باشد. این «بُعد جایگزین» میتواند همان پلی باشد که این دو جهان را به هم پیوند میدهد و به شخصیت پیسمیکر اجازه میدهد تا مسیر رشد خود را بدون نیاز به یک بازآفرینی کامل ادامه دهد. در نهایت، به نظر میرسد جیمز گان بار دیگر قصد دارد با همان فرمول فصل اول، یعنی ترکیبی دیوانهوار از کمدی اسلپاستیک و درام شخصیتی تکاندهنده، ما را شگفتزده کند. مولتیورس در دستان او، نه یک ابزار روایی، که یک کالبدشکافی روانی است.