مارول آمریکا را ترک می‌کند! مقصد جدید بریتانیا
«حس معشوقه‌ی طرد شده را داری.» این جمله را جنین گاسلین، ناظر فیلمنامه‌ای که سال‌ها سر صحنه‌ی فیلم‌های مارول در جورجیا کار کرده، می‌گوید. روزگاری که سالی ۲۰۰ هزار دلار درآمد داشت، گذشته و حالا برای پرداخت قبض‌هایش مجبور شده از حساب بازنشستگی‌اش پول بردارد. داستان جنین، داستان هزاران نفر از اعضای صنعت فیلم‌سازی ایالت جورجیاست؛ ایالتی که تا همین چند وقت پیش به «هالیوود جنوب» مشهور بود، اما حالا با رفتن بزرگ‌ترین مشتری‌اش، یعنی استودیوهای مارول، به شهری از رویاهای بربادرفته شبیه شده است.
به‌گزارش وال استریت ژورنال و به نقل از نیویورک پست، استودیوهای مارول که متعلق به دیزنی هستند، پس از یک دهه فیلم‌سازی بی‌وقفه در آتلانتا، تقریبا تمام پروژه‌های آینده‌ی خود را به بریتانیا منتقل کرده‌اند. فیلم‌هایی مثل «چهار شگفت‌انگیز: قدم‌های اول»، دو فیلم جدید «انتقام‌جویان» و قسمت بعدی «مرد عنکبوتی»، همگی قرار است خارج از لندن فیلم‌برداری شوند. این تصمیم، ضربه‌ای مهلک به اقتصاد سینمایی جورجیا وارد کرده و هزینه‌کرد در این صنعت را در سه سال گذشته نزدیک به ۵۰ درصد کاهش داده است.
برخلاف تصور اولیه که شاید این تصمیم ریشه‌های سیاسی داشته باشد (مانند تهدید به تحریم به دلیل قانون سقط جنین در سال ۲۰۱۹)، دلیل این کوچ بزرگ کاملاً اقتصادی است. هزینه‌های رو به افزایش نیروی کار در جورجیا، کفه ترازو را به نفع بریتانیا سنگین کرده است. در بریتانیا، دستمزد عوامل کمتر است و استودیوها مجبور به پرداخت هزینه‌های سنگین بیمه درمانی نیستند. نتیجه؟ تولید فیلم در آن سوی اقیانوس اطلس بسیار ارزان‌تر تمام می‌شود.
از اوج تا سکوت مرگبار
روزگاری استودیوهای تریلیث (Trilith Studios)، مرکز تولید هزار هکتاری مارول در نزدیکی آتلانتا، آن‌قدر شلوغ بود که به گفته‌ی لنزی سیلی، مسئول انتخاب لوکیشن، «هر روز سر استیج‌ها دعوا بود». اما حالا، به گفته‌ی او، این مجموعه «تا حد زیادی خالی» است. سیلی به یاد می‌آورد که چطور در فوریه ۲۰۲۴، سر صحنه‌ی فیلم‌برداری «کاپیتان آمریکا: دنیای قشنگ نو»، شایعه شده بود که این شاید آخرین پروژه‌ی مارول در جورجیا باشد. چند هفته بعد، وقتی استودیو یک حراجی برای فروش وسایل صحنه‌ای که در طول یک دهه انبار کرده بود برگزار کرد، ترس او به حقیقت پیوست. «آن موقع بود که واقعاً عمق فاجعه را فهمیدم.»
برای عوامل محلی، مارول فقط یک مشتری نبود؛ ستون اصلی صنعت بود. فیلم‌های پرخرج مارول صدها نفر را به صورت تمام‌وقت مشغول به کار نگه می‌داشت. جان گراب، یکی از عوامل فنی که در شش فیلم مارول کار کرده، حتی خانه‌ی ۳۵۰ هزار دلاری‌اش را «خانه‌ای که انتقام‌جویان خریدند» می‌نامد. او می‌گوید: «مارول به من اجازه داد کارهای بزرگی در زندگی‌ام انجام دهم و مسیر شغلی‌ام را مشخص کرد.» حالا آینده‌ی شغلی او و هزاران نفر مثل او در هاله‌ای از ابهام قرار دارد و شوخی تلخ عوامل یک مسابقه‌ی تلویزیونی که سرود معروف «ساخت جورجیا» را به «بیکار در جورجیا» تغییر داده‌اند، در سراسر این ایالت شنیده می‌شود.
صعود جورجیا به قله‌ی صنعت سینما در سال ۲۰۰۸ و با ارائه‌ی یک اعتبار مالیاتی ۳۰ درصدی و بدون سقف آغاز شد؛ مشوقی که آن را به یکی از جذاب‌ترین نقاط دنیا برای فیلم‌سازی تبدیل کرد. اما حالا شرایط جهانی تغییر کرده است. در حالی که تعداد پروژه‌های بزرگ در آمریکا ۲۹ درصد کاهش یافته، همین آمار در بریتانیا ۱۶ درصد رشد داشته است. در این میان، مقامات جورجیا امیدوارند که این یک وضعیت موقتی باشد و مارول دوباره به خانه‌ی قدیمی‌اش بازگردد. فرانک پترسون، مدیرعامل استودیوهای تریلیث، پیش‌بینی می‌کند که وضعیت در سال ۲۰۲۷ به یک «نرمال جدید» خواهد رسید. اما تا آن روز، سکوت سنگینی بر استودیوهایی حاکم است که روزگاری میزبان بزرگ‌ترین ابرقهرمانان جهان بودند.